Het is niet moeilijk de dingen te maken. Het is moeilijk de toestand te bereiken waarin we ze kunnen maken.
– Constantin Brancusi
In mijn werk speelt het verstrijken van de tijd een grote rol. Melancholie en de hang naar vervlogen tijden vormen de grondtoon van mijn werk. In alledaagse voorwerpen en materialen zoek ik op de poëzie van geleefde levens. Intuïtief combineer ik verschillende materialen om die sfeer van vergankelijkheid te pakken. De echo van dat wat verdwenen is, probeer ik te vangen in een beeld. Tijdens het beeldend proces maak ik foto’s en tekeningen, die bijdragen aan de uiteindelijke vorm. Beelden maken is voor mij een groot avontuur, eigenlijk de neerslag van een innerlijke reis. Als je er instapt, weet je nog niet waar je uit zult komen. Mijn grootste inspiratie vind ik in de natuur tijdens eindeloze zwerftochten aan het strand waar de zee onverwachte schatten voor je voeten legt of nieuwe ideeën influistert.
De afgelopen 5 jaar heb ik gestudeerd aan de Klassieke Academie in Groningen.
In de Martinikerk is van 25 juni tot en met 8 juli de eindexamenexpositie te bezoeken.